
Günlerce onu izler, takip eder. Ve birden Daphne’nin önüne çıkar. Daphne aniden karşısına çıkan Güneş tanrısını görünce korkar ve ondan kaçmaya başlar. Bakirelik yemini eden Daphne ile Apollon arasında kovalamaca başlar. Apollon neredeyse su perisini yakalayacakken toprağı kazar ve şöyle bağırır. “Ey toprak ana, beni ört, beni sakla, beni koru.”
Daphne’nin içten isteği kabul olur ve birden göğsünü gri bir kabuk kaplar, kokulu saçları yapraklara dönüşür, kolları dallar halinde uzar; defne ağacına dönüşür. Apollon defne ağacına sarılarak Daphne’ye veda eder ve onu kutsal ağacı yapar, yapraklarından yaptığı tacı başına takar.
Heykel: Apollon ve Daphne, Gianlorenzo Bernini, 1908, Borghese Galeri
Gülden Bulut, 2019







